Hofi Mango.

Volgens Jandino Asporaat is Hòfi Mango een ‘goed bewaard geheim dat het nummer-1 park van de Cariben gaat worden.’ Voor het opzetten van het project heeft Jandino stage gelopen bij de Keukenhof in Nederland en bezocht hij verschillende nationale parken in Zuid-Afrika.  

Het prachtige historische Hofi Mango werd opgericht als een plantage in 1707. Naast mango’s werden er ook andere gewassen verbouwd, zoals suikerriet. De traditionele rum van Curaçao werd gedistilleerd uit dit suikerriet, met de naam “Geldduivel”. Het suikerriet werd geperst in een speciaal gebouwde suikermolen; een windmolen naar Nederlands model. Deze historische suikermolen is de enige in het Caribisch gebied en is de blikvanger van Hofi Mango.

Via een prachtig aangelegde wandelroute dwaal je door het schaduwrijke bos, door de palmentuin en verschillende bloementuinen. Misschien zie je het witstaarthert of de wilde varkens. Je zult zeker verschillende soorten vogels, libellen, vlinders, hagedissen en bijen zien.

Het 24 hectare grote park is het beste te bekijken vanaf de heuvel in het midden van het park. Je moet dan eerst de Stairway to Heaven nemen. Deze trap is steen voor steen gebouwd in een periode van drie maanden. De weg naar de top is niet gemakkelijk, het gaat altijd gepaard met uitdagingen. Zo is ook onze weg naar de top. Maar zodra je de weg hebt beklommen, beland je in de hemel. Bovenaan kun je een kopje thee drinken met God.

Hier bevindt zich het kunstwerk Man di Dios, “De handen van God”, en heb je een prachtig uitzicht op de Christoffelberg. Of, zoals de lokale bevolking het noemt, het beloofde land. Het is symbolisch voor het leven; iedereen streeft naar het hoogst haalbare. De top van de berg vertegenwoordigt dit hoogst bereikbare punt. Het is een lange weg en niet iedereen bereikt de top. Maar als je vandaag begint met je eerste stap, zul je morgen een stap dichter bij de top zijn dan gisteren. Je kunt er prachtige zonsopkomsten en zonsondergangen ervaren.

De bomen in het manzanilla bos, of de gifplantentuin, dragen vruchten die de lokale bevolking ook wel ‘duivelsappels’ noemt, omdat ze zeer giftig zijn. Het sap van deze plant werd vroeger gebruikt als vergif op pijlen om het slachtoffer te vergiftigen. Vermoedelijk zou de Spaanse Juan Ponce de León, conquistador en slaveneigenaar, op deze manier zijn gedood.
Terwijl je door de gifplantentuin loopt, kom je bij de krachtige Freedom wall. Als je de Freedom wall passeert, kom je bij de meest vruchtbare grond van het park: het Mangobos. We noemen het mangobos ook wel het fluisterbos; de rust is de ultieme schoonheid van het mangobos. Als je moet praten, fluister dan. De Freedom wall geeft je de keuze om los te laten, het geeft je de mogelijkheid om alles achter je te laten wat je hebt meegemaakt, alle giftige zaken. Door de muur te passeren, illustreert de poort de keuze voor verandering.

Ik ben benieuwd hoe dit prachtige park zich verder gaat ontwikkelen. Het kan alleen maar mooier worden!