De Pontjesbrug.

De Koningin Emmabrug is een pontonbrug (drijvende rug) over de Sint Anna Baai. De brug staat ook bekend als de ‘swinging old lady’, omdat ze open en dicht zwaait om schepen in en uit de natuurlijke haven te laten. Een waar spektakel! Als je geluk hebt, kun je een grote cruiseschip of containerschip de haven binnen zien varen. Een bel geeft de naderende opening van de brug aan, zodat voetgangers tijd hebben om de brug te verlaten. Spoedig daarna zullen de toegangspoorten sluiten. Je kunt er in feite voor kiezen om op de brug te blijven als deze open gaat, maar kies verstandig want je kunt de brug alleen verlaten als deze weer dicht gaat.

“De brug heet Emmabrug, genoemd naar een Nederlandse koningin van meer dan honderd jaar geleden. De brug kan open zwaaien. Open varen eigenlijk. Hij drijft op zestien bootjes, die pontons heten. Daarom wordt de brug ook wel de pontonbrug genoemd. Maar de mensen zeggen meestal pontjesbrug. Als er een groot schip de Sint Annabaai in of uit wil, maakt de brugwachter de brug aan de kant van Punda los en de hele brug vaart dan, op die zestien pontons, als de wijzer van een enorme klok naar Otrobanda. Als je in Otrobanda staat lijkt het of de wijzer van het hele uur naar kwart voor vaart, als je in Punda staat, zwaait hij van half naar kwart over.
Daarom zijn er ook mensen die de brug Swinging Old Lady noemen. En heel soms zegt iemand Dirty Old Man – omdat de brug onder de rokjes van de dames gluurt.
Als de zon achter het Riffort verdwijnt, moet je opstaan en naar de brug lopen. De zon gaat snel onder op Curaçao, als een gloeiende munt die uit je geschroeide vingers in een spaarpot valt. Als je op de brug staat kun je de zon niet in zee zien verdwijnen maar wat je wel ziet is nog mooier. Op het moment dat hij ondergaat, spreidt de zon zijn armen en laat duizenden flamingo’s los en die kleuren de hemel roze. Als je naast een meisje op de brug staat en zij kijkt naar al dat roze en jij ziet die kleur weerspiegeld in haar ogen, word je op slag verliefd op haar. En als je naast een jongen op de brug staat en hij kijkt naar al dat roze… Zelfde verhaal. Zulk roze vind je nergens anders op de wereld.”
Fragment uit: De duik/Sjoerd Kuyper

De Koningin Emmabrug, beter bekend als de Pontjesbrug, is een iconische bezienswaardigheid van Curaçao. Het is een van de weinige zwevende pontonbruggen ter wereld en verbindt het oude en het nieuwe deel van de hoofdstad Willemstad. Het is ook een belangrijk onderdeel van de cultuur van Curaçao, en veel mensen hebben er veel herinneringen aan.
De Koningin Emmabrug werd in 1888 gebouwd en was oorspronkelijk een draaibrug. Toen de Pontjesbrug in 1934 werd gerestaureerd, werd besloten om de brug om te bouwen tot een zwevende pontonbrug, die in 1939 werd geopend. De brug was vernoemd naar de toenmalige Nederlandse koningin Emma.
Veel mensen vinden het leuk om over de Koningin Emmabrug te lopen. Het is een unieke ervaring om op een zwevende pontonbrug te lopen, en het uitzicht op de haven en de gekleurde huizen aan weerszijden van de brug is prachtig. Als je over de brug loopt, voel je de brug zachtjes bewegen en wiebelen onder je voeten, wat voor sommige mensen een beetje eng kan zijn. Maar als je het eenmaal hebt gedaan, is het een ervaring die je niet snel zult vergeten!
’s Avonds is de brug prachtig verlicht, wat zorgt voor een magische sfeer in de stad. Veel mensen komen dan naar de brug om foto’s te maken en te genieten van het uitzicht.

“De pontonbrug die Punda met Otrobanda verbindt, werd in 1888 opgeleverd. Daar gingen jaren van discussies aan vooraf. De verbinding tussen de twee stadswijken werd tot die tijd verzorgd door “yola’s”, kleine pontjes zoals de gondels uit Venetië, waarin je overgezet kon worden. In 1868, zo werd gemeten, lieten op een doordeweekse dag ongeveer 4.000 mensen zich op deze wijze vervoeren, over de Annabaai. Gouverneur De Rouville kwam dat jaar met het idee voor een vaste oeververbinding, maar dat stuitte op grote bezwaren. Een vaste verbinding, zo werd geredeneerd, mocht in geen geval de scheepvaart hinderen. Leonard Burlington Smith, de Amerikaanse consul op Curaçao had dit lang overdacht en kwam in 1886 met een uitgewerkt plan voor een drijvende brug. Een pontonbrug die open kon draaien om scheepvaart ongehinderd doorgang te geven en de overtocht tussen Punda en Otrobanda voor voetgangers mogelijk kon maken. Hij richtte zich tot het gouvernement om toestemming te krijgen om deze brug te bouwen en exploiteren. In 1887 leverde hij de tekeningen in, waarvoor hij de uiteindelijke toestemming kreeg. Op 30 april 1888 schreef L.B. Smith aan gouverneur Van den Brandhof dat de werkzaamheden klaar waren om geïnspecteerd te worden en de opening op 8 mei 1888 kon plaatsvinden. Smith vroeg de gouverneur tevens een naam te geven aan de brug. Het werd de “Koningin Emmabrug”. Op 8 mei 1888 konden er voor het eerst mensen tussen Punda en Otrobanda lopen. De brug kreeg de bijnaam “Swinging Old Lady” en is een van de meest bijzondere bezienswaardigheden van Curaçao. De brug van 1888 had houten pontons en lag in het verlengde van de Breedestraat in Punda, naar de Breedestraat van Otrobanda. Later werd de brug 18 m. meer noordwaarts verplaatst”.
Bron: Nationaal Archief Curaçao