Het plattelandsleven.

Ons avontuur is bijna een maand geleden begonnen!
We verblijven nu vier weken op Curaçao. Eerst op onze vakantielocatie, daarna zijn we naar het huurhuis gegaan. Hier wonen we nu twee weken. Naast het geregel zoals een auto kopen, bankrekening openen, huis bezichtigen hebben we ook vakantie gevierd. Lekker de toerist uithangen en sightseeingtripjes maken zoals naar Westpunt rijden en naar Playa Forti rijden, iets gaan drinken bij Playa Lagun, Hofi Mango bezoeken, een batido halen op het Brionplein en relaxen op stranden zoals Karakter en Daaibooibaai, ijsthee drinken bij de Gouveneur en uiteraard uit eten gaan en nieuwe restaurants ontdekken en onze favorieten bezoeken.

Ik ga werken op de Pipita Basisschool in Jongbloed, als leerkracht groep 1/2 en eind juni ben ik naar school geweest. Op de laatste schooldag voor de kinderen en leerkrachten. Het was een warm welkom! Ik heb zoveel zin om weer aan de slag te gaan in het onderwijs en nu de rust weer terug is bij mij borrelen de ideeën op. Mooi! Maar wel op standje Curaçao hoor :).

Op dezelfde dag stond de sleuteloverdracht van ons huis gepland. Wat zijn we blij en gelukkig met deze plek. We wonen op Bandabou. Bandabou is in streek in het westen van Curacao. Bandabou heet eigenlijk band’abou en betekent letterlijk: De benedenkant. Bandabou is het minder bevolkte deel van Curaçao. Meer groen en natuur in dit heuvelachtig gebied.  Christoffelpark, Shete Boka, San Juan en nog veel meer onbekende juweeltjes die het eiland heeft, liggen op band’abou. Ons huis bevindt zich op een ranch en onze buurman noemt de plek waar we wonen het platteland. Dus ik ben een ‘farmgirl’ nu.

Zoveel natuur om ons heen. Dat is zo fijn! Je vindt hier heel veel dieren zoals hagedissen, gekko’s, leguanen, wilde zwijnen, hazen en heel veel vogels. Er vliegt hier elke avond een kleine vleermuis en afgelopen week liep er een landkrab (heremietkrab/soldachi) op onze porch. De krabben worden geboren in zee en gaan vervolgens het land op. Omdat ze steeds grotere schelpen nodig hebben, zoeken ze deze in tuinen. Ook moeten ze natuurlijk eten (organisch materiaal) en zoeken tuinen op met veel bladmateriaal. Ze zijn niet gevaarlijk. Het geeft rust en als we de drukte willen opzoeken, dan gaan we er op uit. Nu ervoor zorgen dat het echt ons plekje wordt. Een thuis.

Wat een geluksmoment als je ’s morgens vroeg de schuifdeuren open zet, op de porch voor of achter in de tuin gaat zitten, de zon opkomt en je getrakteerd wordt op zingende en kwetterende vogels. Een wandelingetje over het terrein maakt met de fotocamera in de hand. Of ’s avonds buiten eten met een kaarsje erbij. Genieten van de kleinste dingen. In combinatie met het zonnetje, de wind en eindeloos voor je uitstaren…

De zoektocht naar handdoeken, theedoeken, beddengoed, kledinghangers en stofzuiger hebben er voor gezorgd dat we weer een stuk bekender zijn geworden op Curaçao ;).
Net als het speuren naar materiaal voor de klas en een loungeset voor op onze porch.

Omdat ik officieel pas op negen augustus start op school en de kinderen er zijn op tien augustus heb ik en hebben wij voldoende de tijd om te acclimatiseren en ons te settelen. Dus niet altijd de hort op, hoe verleidelijk dat is, maar ook thuis zijn. Een beetje werken. Zo voelt het als we een dag op pad zijn ook weer enorm als vakantiedag!

Ja, dat plattelandsleven bevalt tot nu toe goed…