Het historisch centrum van Willemstad staat sinds 1997 op de Werelderfgoedlijst. De stad staat bekend om haar vele gekleurde historische gebouwen, waar zowel Nederlandse als ook Portugese en Spaanse stijlen in gecombineerd zijn. Deze gebouwen waren oorspronkelijk wit, omdat ze van koraalsteen zijn gebouwd.
De mix van stijlen en de verschillende perioden van ontstaan, maken van de architectuur op Curaçao een unieke staalkaart van wonen en leven in de tropen. Het heden en verleden, verrassend gecombineerd op een eiland met een volstrekt eigen karakter.
Het is aan te raden om door de straten te slenteren. De architectuur en stadsplanning van Willemstad heeft zich in de loop der eeuwen op een geheel karakteristieke wijze kunnen ontwikkelen. Helaas zijn niet alle huizen in goede staat. Mede door de invloed van klimaat, zon en wind slaat het verval in razend tempo toe. Verwaarlozing. Dit, ondanks het vele en goede restauratiewerk dat de Stichting Monumentenzorg Curaçao sinds 1954 heeft verricht. Wanneer je deze panden bekijkt zie je nog wel de charme. Met het huidige monumentenbeleid worden succesvolle acties ondernomen om het behoud van het erfgoed te garanderen en de verdere ontwikkeling van de binnenstad op een verantwoorde wijze te stimuleren.
Naast de historische bebouwing in Willemstad kent het eiland echter vele andere plekken waar landhuizen met de grandeur van weleer, statige negentiende eeuwse buitenverblijven of karakteristieke kunuku-huisjes de sfeer bepalen. Maar de tijd is niet stil blijven staan. Het negentiende-eeuwse bouwen duurde tot aan 1920 en werd opgevolgd door de woonhuisarchitectuur. Vlak voor de oorlog doen Art Deco en het Nieuwe Bouwen hun intrede maar sinds de sociaal-politieke omwenteling in 1969 streeft de nieuwe generatie architecten op Curaçao naar een eiland-eigen architectuur. De bouwwerken zijn dusdanig vormgegeven dat de invloeden uit het rijke verleden nog duidelijk te herkennen zijn.
Eilandverhalen Curaçao 