Kathedraal van doornen.

Landhuis Bloemhof ligt op een van de kleinere plantages van het eiland. Het hoofdgebouw (1735) is nu een levendige ontmoetingsplaats voor kunstliefhebbers. Vroeger heette Landhuis Bloemhof ‘Nooit gedacht’.
Landhuis Bloemhof stond op een zogenaamde waterplantage. Op het terrein werd water opgevangen tussen twee dammen. Het opgevangen water werd vervolgens verkocht.

Zoals alle Curaçaose landhuizen is ook Landhuis Bloemhof door de eeuwen heen vaak van eigenaar gewisseld. Sinds 1919 is het landhuis echter eigendom van de vooraanstaande familie Henriquez. Eén van leden van de Henriquez-familie die een tijd lang in Landhuis Bloemhof woonde was May Henriquez. May Henriquez was schrijfster die in het Papiaments schreef en daarnaast was zij een zeer talentvolle beeldhouwster.

Door haar toedoen werd Landhuis Bloemhof in de jaren vijftig van de vorige eeuw een bekende ontmoetingsplaats voor schrijvers, dichters, schilders, beeldhouwers en andere kunstenaars.
Het is ook mogelijk om het atelier van May Henriquez te bekijken in het landhuis. Het atelier is nog in de exacte staat bewaard gebleven uit de tijd dat May Henriquez er voor het laatst werkte in de jaren zeventig van de vorige eeuw.

In de tuin van het landhuis staan een bijzonder fraai badhuis. Wanneer je op ontdekking gaat in de tuin kom je deze tegen en wij waren zeer verrast. Een mooi stukje geschiedenis!

Voor ons was de kathedraal de voornaamste reden om het landhuis te bezoeken.
De kathedraal van doornen is een kunstwerk van Herman van Bergen. Ondertitel van het werk is Ode aan de vrije geest. Het is tevens een ode aan de oorspronkelijke bewoners van Curaçao.

De kathedraal staat in de tuin van Landhuis Bloemhof op de fundering van het voormalige huis van beeldhouwer May Henriquez, is tien meter hoog en bestrijkt vierhonderd vierkante meter. Hij is opgebouwd uit dertig miljoen doornenstruiken van de Vachellia tortuosa, lokaal bekend als sumpiña, die zijn aangebracht op een metalen skelet, naar de gelijkenis van de rotsformatie El Indjan nabij Sint Willibrordus. Het is een verlicht labyrint waar men doorheen kan lopen en waarin symbolen van verschillende religies zijn verwerkt. De muren hebben nissen waarin hedendaagse kunstvoorwerpen hangen, de voorkant fungeert als openluchttheater.

De ontwerper, Herman van Bergen heeft acht jaar gewerkt aan de bouw, die werd gerealiseerd door achttien werkloze jongeren in een leerwerktraject. De officiële opening vond plaats op 2 februari 2020.